مستند هامفری بوگارت

توضیحات

«هامفری بوگارت»، بازیگر آمریکایی و هم‌چنین یک تهیه‌کننده‌ و چهره‌ای فرهنگی بود.
او بازیگری را در سال ۱۹۳۱ شروع کرد و در سال‌های بین دهه‌های ۲۰ و ۳۰ میلادی یکی از مطرح‌ترین بازیگران «برادوی» بود.
«بوگارت» در سال ۱۹۲۹ و پس از سقوط بازار سهام به دنیای فیلم بازگشت.
اولین موفقیت عمده‌ی او در سال ۱۹۳۶ و با بازی در نقش «دوک مانته» در «The Petrified Forest» به دست آمد.
موفقیت بزرگ او به عنوان یک پیشرو در حرفه‌ی خودش، در سال ۱۹۴۱ و با فیلم «شاهین مالت» (The Maltese Falcon) به دست آمد.
سال بعد از آن بازی در فیلم «کازابلانکا» او را به اوج رساند و نقش‌اش را در دنیای فیلم تثبیت کرد.
فیلم‌های موفق بعدی او به همراه همسرش «لورن باکال»، «داشتن و نداشتن»، «The Big Sleep» ساخته‌ی سال ۱۹۴۶، «گذرگاه تاریک» ۱۹۴۷و «کی لارگو» در سال ۱۹۴۸ بودند.
فیلم‌های مهم دیگر او عبارتند از: «گنج های سیرا مادره» ۱۹۴۸، «درمکانی پرت» ۱۹۵۰، «ملکه‌ی افریقایی» (که با بازی در این فیلم، تنها جایزه‌ی اسکار زندگی‌اش را به‌دست آورد)، «سابرینا» و «شورش کین».
آخرین فیلم او «هرچه سخت تر به زمین می خورند» (The Harder They Fall)، ساخته‌ی سال ۱۹۵۶ بود.
او در طول سی سال حضور در عرصه‌ی سینما، در ۷۵ فیلم بازی کرد.
در سال ۱۹۹۹، «بنیاد فیلم آمریکا»، او را به عنوان بزرگترین بازیگر تاریخ سینمای آمریکا انتخاب کرد.