مستند قارچ و میگو

توضیحات

میگواینطور که به نظر میرسد میگوها طی سالهای گذشته بزرگ و بزرگتر شدهاند و طبق گفتهها، اکثر آنها پرورش مییابند.
اما دقیقاً چطور میتوان میگو پرورش داد و این میگوهای بزرگ دقیقاً از کجا میآیند؟ کیت کوئیلتون به تایلند میرود؛ جایی که بزرگترین تولید کنندههای میگوهای پرورشی محسوب میشود.
او ابتدا به سراغ یکی از بزرگترین کارخانههای فرآوری میگو میرود تا مقیاس کلی این صنعت را برآورد کند.
1500 کارگر، سر، دل و روده و پوست میلیونها میگو را جدا میکنند؛ کارگرانی که در هر ساعت میتوانند کار 600 میگو را آن هم با دست به اتمام برسانند.
اما این میگوهای بزرگ و آبدار از کجا میآیند؟ کیت به سراغ یک مزرعه پرورش میگو میرود که طبق گفتهها میگوی موردنیاز بعضی از سوپرمارکتهای بزرگ بریتانیا را تأمین میکند.
او بعد از آنکه متوجه میشود این کار دور از دریا انجام میشود متعجب میشود.
این پرورشگاه در حقیقت در بریتانیا و 32 کیلومتر دور از آب دریا قرار دارد و جیمز وات با یکی از اساتید زیستشناسی دریایی آشنا میشود و متوجه میشود که این پرورشگاهها در حقیقت ایستگاههایی هستند که میگو رو در سریعترین شکل ممکن رشد میدهند.
بخش هوشمندانه قضیه در مراکز پرورش، یعنی محل تخمگذاری تجاری، رخ میدهد.
کیت به یکی از این مکانهای سری تخمگذاری میرود و با بزرگترین راز صنعت جهانی پرورش میگو مواجه میشود.
آیا او به صورت اتفاقی با تکنیک تکاندهندهای مواجه شده است که این صنعت را قادر میسازد که به صورت گسترده و سالانه میلیاردها میگو را تولید کند؟ در بریتانیا پاسخ زیستشناس دریایی ما به این پرسش مثبت است و به جیمز نشان میدهد که این تکنیک دقیقاً چطور کار میکند.
قارچتولید کنندگان سوپ چطور در سوپ قارچ وحشی تنها به مقدار 0.
9 درصد از قارچ وحشی استفاده میکنند و مشکلی هم پیش نمیآید؟ مجریان برنامه برای پاسخ به این پرسش در بریتانیا گشت و گذار میکنند.
کیت به یکی از مزارع پرورش قارچ میرود؛ جایی که سوپرمارکتها را تأمین میکند.
اما این مزرعه تنها قارچهای دکمهای سفید رنگ را پرورش میدهد.
او متوجه میشود که پرورش قارچهای وحشی در مقیاس بزرگ کار بسیار سختی است، اما چرا اینطور است؟ مت تبات با یکی از کسانی که در جنگلهای ساسکس غربی به صورت حرفهای به جستجوی قارچهای وحشی میپردازد ملاقات میکند؛ کسی که به دنبال حلقه قارچهای وحشی میگردد.
سپس او توضیح میدهد که قارچهای وحشی به درخت میزبان نیاز دارند، برای همین امکان پرورش آنها در مقیاس فروشگاهی نیست.
مت سپس با تأمین کننده قارچهای وحشی آشنا میشود.
در همینجا متوجه میشود که قارچهای وحشی طعم قویای دارند و به همین دلیل مقادیر زیادی از آن نیاز نیست.
مارتین دیکی به تریدینگ استانداردز میرود تا ببیند تولیدکنندگان مواد غذایی چگونه میتوانند در قارچ وحشی خود کمتر از 1 درصد از این قارچها استفاده کنند و مشکلی هم پیش نیاید.
سپس به او توضیح داده میشود که این محصولات از طریق گروههای مخصوص چشیدن و بر اساس سلیقه ما تولید میشوند.
اما وقتی کمتر از 1 درصد از قارچهای وحشی در این محصولات استفاده شده است طبیعتاً نمیتوان اسم آن را سوپ قارچ وحشی گذاشت.