مستند اهمیت شناخت اندام جنسی

توضیحات

شناخت اندام‌های جنسی از دو جنبه کلی اهمیت دارد: یکی از نظر حفظ سلامت شخصی‌تان و دیگر از نظر کمکی است که می‌توانید به شریک جنسی‌تان بکنید که رابطه‌تان برای هر دو طرف خوشایند باشد.
از دیدگاه سلامت، اگر بدانید اندام‌های جنسی‌تان در حالت طبیعی چه شکلی دارند و چگونه لمس می‌شوند، خیلی بهتر می‌توانید تغییر شکل یا تغییر احساس در آنها را متوجه شده و در صورت نیاز به پزشک مراجعه کنید.
مورد خیلی ساده آن معاینه بیضه‌ها در آقایان یا معاینه اطراف دهانه واژن و لب‌های داخلی و خارجی به اضافه معاینه پستان ها در خانم‌هاست.
کسانی که این کار را به طور مرتب انجام می‌دهند و نسبت به تغییرات این اندام‌ها حساس هستند، می‌توانند با مراجعه به موقع، بیماری‌هایی مانند زگیل ناحیه تناسلی، سرطان پستان یا بیضه را تشخیص دهند و با درمان‌های لازم از یکسری عواقب وخیم آنها جلوگیری کنند.

نفع دوم این شناخت، در این است که اگر احساس و آناتومی اندام‌های جنسی خود را بهتر بشناسید می توانید قبل، بعد یا درهنگام رابطه جنسی به شریک جنسی‌تان بگویید که چه چیزی خوشایند یا ناخوشایند، لذت‌بخش یا دردناک و بهداشتی یا غیربهداشتی است.
به احتمال قوی شریک جنسی شما می‌خواهد خوشایندترین و لذت‌بخش ترین شرایط را برای شما فراهم کند و هرچه شما اندام‌ها و احساسات جنسی خود را بهتر بشناسید و آنها را با کلام یا حرکاتی قابل فهم بیان کنید، همان‌قدر به خودتان و شریک جنسی‌تان کمک کرده‌اید.

حال بگذارید یک پله به عقب برگردیم و مروری کلی بر اندام‌های جنسی مردانه و زنانه داشته باشیم.

اندام‌های جنسی زنانه

مهمترین اندام‌های جنسی زنانه که از بیرون قابل دیدن هستند یا در رابطه جنسی نقش مستقیم دارند، فرج (که مثل کلمه خرج تلفظ می شود) و واژن هستند.
دقت کنید که این دو عضو کاملا متفاوت بوده و بسیاری از افراد تفاوت بین این دو را نمی‌دانند.
فرج یا vulva شامل لب‌های بیرونی و درونی است (که مانند گلبرگ‌هایی پوشانندگی دهانه واژن را برعهده دارند) در حالی‌که دهانه واژن درونی‌تر و راه ورودی به کانال واژن است.
پرده بکارت، دهانه مجرای ادرار (یا میزراه) و کلیتوریس هم جزو اندام‌های تناسلی خانم‌ها محسوب می‌شوند.
به یاد داشته باشید که فرج هیچ دو خانمی از نظر شکل و رنگ و بوی آن کاملا شبیه یکدیگر نیست و هر فردی از این نظر کاملا منحصربه فرد است.

لازم است به نکته‌ای اساسی اشاره کنم که در زبان محاوره‌ای کلمه دیگری برای فرج وجود دارد که در محاورات محترمانه و به عنوان مثال وقتی به پزشک مراجعه می کنید، از آن استفاده نمی‌شود.
این نامها مانند عورت، شرمگاه و شرمجای بار معنایی منفی دارد و از این رو جهت فرهنگ سازی مثبت‌تر بهتر است از آنها استفاده نشود.
نام یک اندام بدن نباید مترادف با شرم، حیا و احساسات منفی باشد وگرنه چگونه می‌توان انتظار داشت خود یا شریک جنسی تان نسبت به آن دیدی مثبت، عاشقانه و محترمانه داشته باشید؟

فرج

لب‌های بیرونی و درونی فرج چین خوردگی‌های پوستی هستند که به طور خاص دهانه واژن را می‌پوشانند.
لب‌های بیرونی در خارج قرار دارند، گوشتی‌تر بوده و در حالت طبیعی مو دارند.
لب‌های درونی داخل‌تر هستند، از کلیتوریس تا پایین دهانه واژن امتداد دارند و با مو پوشیده نشده‌اند.
لب‌های فرج ممکن است صاف باشند یا چروکیده، بلند باشند یا کوتاه، صورتی باشند یا تیره.
در قدیم به لب‌های درونی لب‌های کوچک و به لب‌های بیرونی لب‌های بزرگ گفته می‌شد اما با مشاهده برداشت غلط افراد که توقع داشتند لب‌های درونی کوچک‌تر از لب‌های بیرونی باشند، این واژه ها به لب‌های درونی و بیرونی تغییر داده شدند.
در فرهنگ‌های مختلف‌ ترجیحات متفاوتی برای این خصوصیات وجود دارد مثلا در زیمبابوه دختر بچه‌ها تشویق می‌شوند که از سن حدود هشت سالگی لب‌های درونی را به سمت پایین بکشند که به مرور بلندتر بشوند.
در حالی‌که در دهه اخیر در آمریکای شمالی بسیاری از خانم‌ها سعی در کوچک کردن این لب‌ها دارند و بعضا حاضر هستند با عوارض جانبی جراحی (از دست دادن حسی موضعی) کنار بیایند که از نظر ظاهری این تغییرات را ایجاد کنند.
در نظر داشته باشید که بصورت طبیعی لب‌های درونی ممکن است بزرگتر از لب‌های بیرونی باشند و خارج‌تر از آنها قرار گیرند.
این لب‌ها به تحریکات جنسی پاسخ می‌دهند و هنگام برانگیختگی جنسی بزرگ‌تر می‌شوند.

کلیتوریس

نوک کلیتوریس (که در فارسی به آن چوچوله نیز گفته می‌شود) در بالای فرج و جایی قرار دارد که لب‌های درونی به هم می‌رسند.
این قسمت قابل مشاهده در بعضی افراد ممکن است فقط در حد نیم سانتیمتر باشد و در برخی تا ۲-۳ سانتیمتر برسد.
از آنجا که این عضو به شدت حساس است، روی آن پوست ظریفی کشیده شده است.
مابقی کلیتوریس دیده نمی‌شود و بعد از دوشاخه شدن تا حدود ۱۲ سانتیمتر داخل بدن ادامه دارد.
این عضو از بافتی اسفنجی تشکیل شده که هنگام برانگیختگی جنسی پرخون و شبیه آلت مردانه نعوظ پیدا می‌کند.
نوک کلیتوریس حدودا دارای ۸۰۰۰ عصب حسی است و هدف آن ایجاد لذت و نوعی از ارضاء کامل هنگام برقراری رابطه جنسی است.

مجرای ادرار که از مثانه می‌آید، دقیقا به زیر نوک کلیتوریس باز می‌شود و ادرار از آنجا دفع می‌شود.
کمی پایین‌تر، دهانه واژن قرار دارد که از آن خونریزی عادت ماهانه خارج می‌شود، دخول جنسی صورت می‌گیرد و هنگام زایمان طبیعی، نوزاد از آن خارج می‌شود.
خیلی افراد به اشتباه فکر می‌کنند دهانه واژن با پرده بکارت پوشیده شده است و هنگام اولین رابطه جنسی باز می‌شود.
واقعیت این است که پرده بکارت یک بافت نازک است که تنها قسمتی از ورودی واژن را می پوشاند و خونریزی از آن یا از بین رفتن آن لزوما ارتباطی با اولین تجربه جنسی ندارد.

واژن

واژن (یا مهبل که مثل واژه محفل تلفظ می‌شود) قسمتی از دستگاه تناسلی زنانه است که می تواند پذیرای آلت جنسی مردانه باشد.
بافت آن گوشتی و کشسان (ارتجاعی) بوده و در اثر تحریکات جنسی می‌تواند کشیده شده و مجرای آن طولانی‌تر شود.
یکی از دلایلی که خانم‌ها به پیش‌نوازی جنسی احتیاج دارند این است که چنانچه تحریک اولیه صورت نگیرد، واژن آمادگی کامل برای پذیرش آلت مردانه را ندارد و بعضا ممکن است دخول دردناک باشد.
انتهای واژن به گردن رحم ختم می‌شود.
نکته قابل ذکر این است که لذت جنسی ناشی از تماس با مخاط داخل واژن با لذت جنسی حاصل از تحریک کلیتوریس تفاوت ماهیتی دارد و احساس ارضاء ناشی از آنها می‌تواند کاملا متفاوت باشد.

اندام‌های جنسی مردانه

مهم‌ترین اندام‌های جنسی مردانه که از بیرون قابل دیدن هستند یا در تولید مایع منی نقش مستقیم دارند، عبارتند از آلت، بیضه‌ها و غده پروستات.

آلت مردانه از سه لایه بافت اسفنجی تشکیل شده که در هنگام تحریکات جنسی پرخون و سفت شده و به اصطلاح نعوظ پیدا می‌کنند.
متوسط طول آلت در این حال حدود ۱۲ تا ۱۷ سانتیمتر است.
در مطالعه‌ای که در ۱۵۰۰ مرد ۲۰-۴۰ ساله ایرانی انجام شده، بنا به ملاحظات فرهنگی و مذهبی اندازه آلت در حالت کشیده شده (ولی بدون تحریک جنسی) اندازه گرفته شده و بیشتر افراد طولی بین ۱۰ تا ۱۳ سانتیمتر داشتند که با متوسط جهانی تفاوت چندانی ندارد.
دقت داشته باشید که در مطالعات مختلف طول آلت مردانه در حالت برافراشته ربطی به توانایی جنسی فرد یا اندازه آلت در حالت عادی و بدون نعوظ ندارد.
شکل و قطر آلت هم از فردی به فرد دیگر یا از نژادی به نژاد دیگر فرق می‌کند، در برخی به طور طبیعی خمیده است و در برخی صاف و مستقیم.

حشفه

سر آلت که به آن حشفه (با تلفظی شبیه ملکه) گفته می‌شود معمولا حساس‌ترین قسمت آلت است و در نوک آلت سوراخی قرار دارد که از آن هم ادرار و هم مایع منی (که حاوی اسپرم است) خارج می‌شود.
بین سر آلت و تنه آن پوست نازکی وجود دارد که در بدو تولد در برخی جوامع به دلایل مذهبی، فرهنگی یا بهداشتی برداشته می‌شود.
این کار که ختنه پسران نام دارد، حتما باید توسط پزشک، ترجیحا بین ۴ تا ۷ روز پس از تولد، در شرایطی کاملا استریل (ترجیحا در اتاق عمل) و با بی‌حسی کامل موضعی انجام شود.
بحث در مورد درستی یا نادرستی این عمل از دیدگاه اخلاقی خارج از دایره این مقاله است.

بیضه‌ها

دیگر عضو تناسلی، بیضه‌ها هستند که زیر آلت قرار دارند و در اکثر افراد نامتقارن بوده و یکی پایین‌تر از دیگری قرار دارد.
بیضه‌ها مسوول تولید اسپرم هستند که در باروری تخمک نقش دارد.
عضو دیگر غده پروستات است که به اندازه یک گردو است و مسوولیت آن تولید بخشی از مایع منی است که اسپرم‌ها در طول سفرشان در داخل واژن و رحم باید از آن تغذیه کنند.
غده پروستات با بالا رفتن سن می تواند بزرگ شود و برای ادرار کردن مردان مشکلاتی را ایجاد کند.
سرطان پروستات هم از شایع‌ترین سرطان‌ها در بین مردان است که امروزه با تشخیص زودرس می توان از مرگ و میر بسیاری از مبتلایان آن به‌شدت کاست.

این مبحث را با این نکته به پایان می‌رسانم که اندام‌های جنسی هر چند خیلی خصوصی هستند ولی دیدگاه ما نسبت به آنها نباید آمیخته با شرم و گناه باشد.
بلکه باید با آنها با احترام برخورد کنیم، در سلامت‌شان بکوشیم و از آنها لذت ببریم.
در ضمن این وظیفه شخصی ماست که به شریک جنسی خود بیاموزیم چگونه به اندام‌های جنسی ما احترام بگذارند، مراقب سلامت‌شان باشند و از آنها لذت ممکن را ببرند.