توضیحات
بیست و نهم نوامبر سال ۱۹۴۵: سواحل شرقی ایالات متحده، در محاصره‌ی یکی از سهمناک‌ترین طوفان‌های رخ داده طی یک دهه‌ی گذشته قرار گرفته.
یک کشتی نفتی، به سمت صخره‌ای دریائی واقع در “لانگ آیلند ساند” کشیده شده است.
کشتی، به شدت تحت تاثیر موج‌های خروشان قرار گرفته و مرگ دو سرنشین آن، در صورت عدم حضور سریع امدادگران، حتمی است.
تمامی تلاش‌های انجام شده در جهت نجات این دو، تا به حال بی‌نتیجه بوده و شرایط، کاملا ناامیدکننده به نظر می‌رسد.
“ایگور سیکورسکی”، مخترع بااستعداد، هوانورد جسور و یکی از پیشگامان پرواز با هلیکوپتر، در نزدیکی محل حادثه حضور داشته، رویای او در مورد فراهم آمدن امکان استفاده از هلیکوپتر برای نجات جان انسان‌ها، در آستانه‌ی تحقق یافتن است.
هلیکوپتر “آر.
فایو” “سیکورسکی”، برای کمک به دو سرنشین کشتی، به صحنه‌ی حادثه فراخوانده می‌شود.
انجام چنین عملیاتی، بسیار خطرناک بوده و شرایط شبیه به گردباد موجود، می‌تواند هرلحظه هلیکوپتر را همراه با خلبانش، سرنگون نماید.
اما “ایگور سیکورسکی” اطمینان دارد که خلبان و هلیکوپترش، در انجام این ماموریت سربلند خواهند بود.
انسان: “ایگور سیکورسکی”، در سال ۱۸۸۹، در شهر “کیف” و در یک خانواده‌ی ثروتمند روسی متولد می‌شود.
او تحت تاثیر داستان‌های “ژول ورن”، رویای ساخت ماشین‌هائی پرنده با توانائی نجات جان انسان‌ها در شرایط خطرناک را در سر می‌پروراند.
“سیکورسکی”، در سن بیست سالگی تلاش برای ساخت هلیکوپتر را آغاز نموده و پس از مدتی کوتاه، بر روی ساخت هواپیماهای دارای بال‌های ثابت، متمرکز می‌گردد.
او بدین‌ترتیب، به یک طراح مشهور هواپیما در روسیه تبدیل می‌شود.
“سیکورسکی” پس از مهاجرت به آمریکا در طی دوران انقلاب، ناچار می‌شود کار خود را از ابتدا آغاز نماید.
بدین‌ترتیب، “شرکت مهندسی هوائی سیکورسکی”، در سال ۱۹۲۳ و به کمک تعدادی از دیگر مهاجرین روسی، شروع به کار می‌کند.
“سیکورسکی” در میانه‌ی دهه‌ی ۳۰ و با توجه به کاهش تمایل بازار به هواپیماهای دارای بال‌های ثابت، صنعت هلیکوپترسازی را کلید موفقیت‌های آینده‌ی خود می داند.
هلیکوپترهای طراحی و ساخته شده توسط او، جهت انجام ماموریت‌های شناسائی و امداد و نجات، در جنگ جهانی دوم به کار گرفته می‌شوند.
“سیکورسکی” می داند که قدم بعدی، فراهم آوردن امکان انجام موفقیت‌آمیز ماموریت‌های نجات، حین پرواز هلیکوپتر خواهد بود.
زمان: بیست و نهم نوامبر سال ۱۹۴۵، ساعت ده و سی دقیقه‌ی صبح: لحظه‌ای که “ایگور سیکورسکی” در انتظارش بوده، فرار رسیده است.
او تماسی مبنی بر درخواست اعزام یک هلیکوپتر جهت نجات افراد حاضر در یک شناور دریافت می‌کند.
“سیکورسکی” در ابتدا، “جیمی وینر”، خلبانی آزمایشی را با یک هلیکوپتر “آر.
فایو”، جهت ارزیابی شرایط به صحنه‌ی حادثه می‌فرستد.
“وینر” با فرستادن یادداشتی به پائین، به دو فرد گرفتار شده اعلام می‌کند که برای نجاتشان بازخواهد گشت.
او همراه با کمک خلبان “جک بیگل” و در شرایطی که سیستم بالابر هنوز مراحل آزمایشی را به طور کامل پشت سر نگذاشته، وارد منطقه‌ی طوفانی می‌شوند.
“آر.
فایو” که به شدت تحت تاثیر باران و باد شدید قرار گرفته، خود را به بالای کشتی می‌رساند.
اولین نفر، به داخل هلیکوپتر کشیده می‌شود.
“وینر” او را به سلامت به ساحل رسانده و جهت نجات فرد باقی‌مانده، بازمی‌گردد.
بالابر، هنگام بالاکشیدن کاپیتان کشتی دچار مشکل شده، با این وجود، کاپیتان در حالتی معلق در میانه‌ی آسمان، توسط “آر.
فایو” به منطقه‌ای امن رسانده می‌شود.
ماشین: “ایگور سیکورسکی”، در سال ۱۹۴۵، فرآیند ساخت هلیکوپتر قدرتمند “آر.
فایو” را تکمیل می‌کند.
این هلیکوپتر با استفاده از یک موتور “پرَت اَند ویتنی” با قدرت ۴۵۰ اسب بخار، می‌تواند با سرعتی بیش از ۱۶۰ کیلومتر در ساعت و در ارتفاعی معادل ۵ هزار متر، پرواز کند.
آر.
فایو” از توانائی حمل باری معادل ۷۰۰ کیلوگرم برخوردار میباشد، رقمی که به میزانی قابل توجه، بیش از هلیکوپترهای نسل قبلی میباشد.
تیغه‌های به کارگرفته شده در “آر.
فایو”، با توجه به نیاز به چرخش سریع، بسیار باریک هستند.
بال‌ها، با ایجاد یک زاویه‌ی حرکتی کوچک نسبت به باله‌های درحال چرخش حول محوری اصلی، امکان بالا رفتن هلیکوپتر را فراهم می‌آورند.
یک بالابر طراحی شده به طور خاص توسط گارد ساحلی نیز انجام عملیات نجات در هنگام پرواز “آر.
فایو” در آسمان را امکان‌پذیر می‌سازد.
“هانتر”، هلیکوپتر “آر.
فایو” را از جنبه‌های مختلف مورد بررسی قرار داده، با حضور در یکی از ماموریت‌های نجات گارد ساحلی، ما را با آخرین سیستم‌های مورد استفاده آشنا می‌‌نماید.
در این برنامه خواهیم دید که ثابت نگاه داشتن هلیکوپتر در آسمان حین انجام ماموریت نجات، از چه اهمیتی برخوردار بوده و در عین حال، به خصوص در شرایط نامناسب آب و هوائی، تا چه حد برای خلبان مشکل خواهد بود.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.