توضیحات
قسمت سوم به ضربها و آهنگهای آلترناتیو زیرزمینی یک گروه موسیقی با استعداد مصری میپردازد.
این انقلابیون حقیقی، اعضای گروه تاکسی، بسیار پیشتر از بیشتر هنرمندان سردادن آواز آزادی را شروع کرده بودند.
دو سال قبل از انقلاب ۲۵ ژانویه مصر، اشعار تاکسی با تمسخر و انتقاد از مبارک و رژیم فاسدش سربرآوردند.
در طول روزهای انقلاب، اعضای تاکسی در میدان حاضر بودند و برای مردم از آزادی میخواندند.
مشهورترین آهنگ آنها، «میگویند من دیوانهام»، آنها را در حلقههای زیرزمینی به شهرت سریعی رساند.
در آواز آزادی، ما حکایت نام گروه و شجاعت شش عضو آن را خواهیم شنید.
این شش نفر، در برابر نیروهای امنیتی ایستادند، و کنار هم ماندند و به خواندن اشعار بیپروایشان ادامه دادند، در حالی که باقی اعضای گروه از ترس تحتنظر بودن فرار کردند.
تاکسی با داشتن سه مسلمان و سه مسیحی به عنوان اعضایش، دیدگاه خود را دربارهی هویت واقعی مصر نشان میدهد.
میبینیم که چطور این شش فرد با وجود علایق و باورهای شخصی، به همکاری موسیقایی ادامه دادند، و شاهد خواهیم بود که چطور با تفاوتهایشان کنار میآیند.
به همراه محمدحسن آنها را تا درون استودیوی ضبط و در یک سفر جادهای به کنسرتی در اسکندریه همراهی خواهیم کرد.
سعی خواهیم کرد عامل موفقیت آنها به عنوان یک گروه را پیدا کنیم، و پرده از فرایند خلق آهنگهای شورشی آنها که یک سال پس از انقلاب همچنان به دولت کنونی میتازند، برمیداریم.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.