مستند موشک ساترن ۵

توضیحات

در این مجموعه‌‌ با داستان بی‌نظیر افرادی آشنا می‌شویم که با استعداد، قدرت تصمیم‌گیری و تعهدشان، مهم‌ترین دستاوردهای آمریکا در زمینه‌ی تکنولوژی فضایی را ممکن کرده‌اند.
در این برنامه دیدنی شاهد فیلم‌های آرشیوی و مصاحبه‌هایی با مهندسان ارشدی هستیم که با دانش خود بر چالش‌هایی سخت چیره شده‌اند.
این مهندسان فضا داستان‌هایی را از موفقیت‌های فضایی برای ما بازگو می‌کنند؛ داستان‌هایی که برای اولین بار از تلویزیون پخش می‌شود.
برای فراهم کردن زمینه‌ی آشنایی بیشتر و عمیق‌تر بینندگان، همچنین گفته‌های تاریخ‌دانان پروژه‌های فضایی را خواهیم شنید.
این برنامه قدردانی از همه‌ی کسانی است که در خط مقدم بزرگترین اکتشافات فضایی همکاری داشته‌اند.
دیدار و مصاحبه با فضانوردان پیشتازی که جان‌شان را در سفینه‌های فضایی و در راه پیشرفت مهندسی فضا به خطر انداخته‌اند، بخش‌های دیگری از این برنامه است.
این داستان بی‌نظیر مهندسانی است که با وجود تمام مشکلات و موانع، قدرتمندترین دستگاه ساخته انسان را خلق کرده‌اند.
در سال ۱۹۶۱ کندی، رییس جمهوری آمریکا به مردم اعلام کرد که این کشور برای رفتن به کره ماه با شوروی وارد مسابقه شده.
در آن هنگام مهندسان سراسر کشور باید پیش از فرستادن فضانوردان به ماه، ابتدا سه فضانورد را در مدار زمین قرار می‌دادند.
رهبر پروژه‌ی سفر به ماه یک دانشمند نازی آلمانی به نام «ورنر فون براون» بود.
«فون براون» و تیم مهندسان موشکی آلمان، موشکی طراحی کردند که وزن آن به اندازه‌ی یک رزمناو کوچک بود.
آن‌ها تلاش کردند با تکیه بر دستاوردهای مهندسان پیشین یک موشک سه مرحله‌ای بسیار پیچیده طراحی کنند.
به این ترتیب مهندسانی از سراسر آمریکا مسئول ساخت هر کدام از سه مرحله‌ی «ساترن ۵» شدند.
در ساخت هر کدام از این مراحل مشکلات به ظاهر غیرقابل حلی وجود داشت.
مرحله‌ی اولِ این ماموریت توسط ۵ موتور قدرتمند «اف ۱» انجام می‌شد.
اما آزمایش این موتورهای وحشی آشکار کرد که آن‌ها نقص‌هایی دارند که ممکن است باعث نابودی موشک در کسری از ثانیه و بروز فاجعه و در نتیجه شکست این پروژه شود.
چالش مرحله‌ی دوم غلبه بر مشکل وزن بالا بود که مهندسان را وادار به طراحی‌های سبک‌تری کرد و مرزهای تکنولوژی دهه شصت را درهم نوردید.
این چالش‌های سخت به این معنی بودند که امکان داشت سفر موفقیت‌آمیز به ماه در اواخر دهه شصت برای آمریکا میسر نباشد.
در سال ۱۹۶۷ فاجعه‌ای رخ داد.
وقوع آتش‌سوزی در آپولو ۱، که باعث کشته شدن فضانوردانی شد که در آن مشغول تمرین بودند.
اما این فاجعه باعث شد تلاش‌ها برای رفتن به ماه بیشتر و بیشتر شود.
کم‌کم همه منتظر پرتاب «سترن ۵» بودند که آپولو ۴ را حمل می‌کرد.
در ادامه‌ی تلا‌ش‌ها، ماموریت بدون سرنشین به طور موفقیت‌آمیز انجام شد.
اما خوشحالی گروه زیاد طول نکشید، چون آپولو ۶ که با دومین پرتاب «سترن ۵» حمل می‌شد، با مشکلاتی روبرو شد و فقط توانست وارد مدار زمین شود.
با وجود محدودیت شدید زمانی، مهندسان همچنان با جدیت بر روی اشکالات کار می‌کردند و سرانجام پس از آنکه از آماده بودن موشک اطمینان به‌دست آوردند، «سترن ۵»، فضانوردان را با آپولو ۸ به مدار ماه برد.
انجام این ماموریت، موفقیتی عظیم بود و راه را برای فرود اولین انسان بر روی ماه هموار کرد و به این ترتیب آمریکا در مسابقه‌ی فضایی برنده شد.
«سترن ۵» برای همیشه قدرتمندترین ماشین ساخته‌ی انسان باقی ماند.
با وجود آنکه بعدها سفر به مریخ هدف فضانوردان آمریکایی قرار گرفت، اما موشکِ ماه همچنان الهام‌بخش آنان بوده و هست.
مهندسانی که «سترن ۵» را طراحی کرده و آن را ساختند، راه را برای پیشرفت‌های دانشمندان فضایی امروز و آینده باز کردند.