توضیحات
باستانشناسی مدرن، آنگونه که ما امروز میشناسیم تا پیش از سال ۱۷۵۸ وجود نداشت.
در آن هنگام بود که یوهان یواخیم وینکِلمان از کتابخانهی سلطنتی در «درسدن» آلمان برای بازدید از یک مجموعه خصوصی به راه افتاد؛ مجموعه خصوصی که او تصمیم داشت ببیند، مجسمههای موزه پادشاه ناپل بود.
این مجموعه شامل مجسمههایی بود که ۱۷۰۰ سال پس از فوران آتشفشان وزو (در سال ۷۹ میلادی) در حفاریهای اولیه از پمپئی و هرکولانیوم بهدست آمده بودند.
پس از گذشت سالها و در قرن بیستویکم، «اندرو والاس هادریل»، هدایت پروژهی حفاری در دو شهر گمشده را بهعهده گرفت.
او نظریات جالبی در بحث چگونگی نجات بزرگترین کتابخانهی باستانی کشفنشدهی جهان در «ویلا دی پاپیری» (منطقهای در هرکولانیوم در جنوب ایتالیای امروزی) دارد؛ جایی که در معرض خطر سیل و آتشفشان دوباره نیز قرار داشت.
در این برنامه همراه با «اندرو والاس هادریل» از شهرهای گمشده شامل منطقه سرخ (منطقه تمرکزتجارت آمیزش جنسی) در پمپئی بازدید خواهیم کرد تا علاوه بر بازسازی داستان هیجانانگیز اکتشافات وینکلمان، از چگونگی فاجعهی آتشفشان که در آن زمان اتفاق افتاده بوده نیز باخبر شویم؛ فاجعهای که در بقایای پیکرههای انسانی برجایمانده از آن آتشفشان، داستان این اتفاق هولناک را لحظهبهلحظه در خود ثبت کرده.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.