توضیحات
«بیتل»ها و «رولینگ استونز» از بزرگترین گروههای راک جهان بودند با هوادارانی از دو قطب مخالف و متضاد.
تقابل طرفدارهای این دو گروه تنها محدود به سلیقههای مختلف شنیداری یا هنری نمیشد بلکه رقابتهای اجتماعی و طبقاتی نیز در این میان نقش مهمی داشتند.
«دوئل» این دو گروه وطرفداران آنها، مسالهای بود که بیش از پنجاه سال در حافظهی جمعی مخاطبان نقش بسته بود.
هر کدام از این گروهها به تنهایی و به شیوهی خودشان به پدیدههای فرهنگی جداگانهای تبدیل شده بودند.
در عرصهی سینما «بیتل»ها با تصویرهای دلخواهشان در دوربین «ریچارد لستر» ظاهر شدند و چند سال پس از آن «رولینگ استونز» موافقت کردند که «ژان لوک گدار» از ضبط یکی از آهنگهایشان به نام «همدردی با شیطان» (Sympathy For The Devil) فیلم تهیه کند؛ یک فیلم تجربی با عنوان «یک به علاوه یک» (One Plus One).
این برنامه این دو گروه را به عنوان پیشقراولان «جهانیسازی» نیز مورد بررسی قرار میدهد؛ البته نه در عرصههای اقتصادی یا مالی بلکه در عرصهی فرهنگ و استفاده از ابزارآلات و تکنولوژیهای پیشرفته در دهههای ۶۰ و ۷۰ میلادی.
این دو گروه در حافظهی جمعی مربوط به آن دوران، دو چهرهی مختلف از این دو دههی انقلابی بودند.
دورانی که نسل جدید، جامعه را به پرسش میکشید.
«تام وولف» خبرنگار آمریکایی در اینباره جملهی مشهوری دارد: بیتلها فقط میخواهند «دست تو را بگیرند» اما «رولینگاستونز» میخواهند شهر و خانهی شما را آتش بزنند: این برنامه روایتگر تقابل سبکهای این دو گروه است.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.