توضیحات
سالانه در سرتاسر جهان ۷۸ میلیون تن بسته‌بندی پلاستیکی تولید می‌شود، اما تنها ۲ درصد از آن‌ها با موفقیت بازیافت می‌شوند.
خانواده‌ّهای بریتانیایی ۲۲ میلیون تن زباله در هر سال تولید می‌کنند.
هدف‌گذاری‌های اتحادیه‌ی اروپا از ما می‌خواهند که تا سال ۲۰۲۰ نیمی از آن زباله‌ها را بازیافت کنیم.
اما نرخ بازیافت روی ۴۴ درصد باقی مانده است.
زمین و نیروی کار ارزان‌تر در خارج به این معنا است که بسیاری از پلاستیک‌های ما برای بازیافت به خارج صادر می‌شوند.
اما واقعیت این‌جا است که وقتی زباله‌ّها سواحل ما را ترک می‌کنند کسی آن‌ها را بررسی نمی‌کند که آیا بازیافت می‌شوند یا نه.
این مستند، این حقیقت را برملا می‌کند که محموله‌های پیچیده شده در پلاستیک‌های بازیافت در محوطه‌ای در هنگ‌کنگ رها شده‌اند تا به سوی مناطق دفن زباله بروند.
این برنامه معلوم می‌کند که دولت‌مردان بریتانیا با یارانه‌های سودآور، صادرات زباله‌های پلاستیکی را تشویق می‌کنند، بدون آن‌که بررسی کنند که آیا این زباله‌ها وقتی از انگلستان خارج می‌شوند بازیافت می‌شوند یا نه.
چین هر ساله هزاران میلیون تن زباله‌ی پلاستیکی وارد می‌کند تا با آن‌ها اسباب‌بازی و زیرانداز تولید کند و بخش‌هایی از آن‌ها دوباره به باقی کشورهای جهان فروخته می‌شوند.
بریتانیا و دیگر کشورها به شدت وابسته به این میل و عطش شده‌اند، به طوری که دو سوم از زباله‌های پلاستیکی به چین صادر می‌شود.
اما همه نوع زباله‌ای در آن‌ها هست.
بنابراین در جولای سال گذشته دولت چین تحت برنامه‌ای به نام «شمشیر ملی»، اعلام کرد که واردات پلاستیک از ژانویه‌ی سال ۲۰۱۸ از سراسر جهان ممنوع است.
پس بریتانیا و دیگر کشورها باید جای دیگری را برای پلاستیک‌های ناخواسته‌شان پیدا کنند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.