اعتقادات کهن در مورد شیاطین, ارواح و اشباح الهام‌بخش بسیاری از مراسم متنوعی بوده است که امروزه هم در جوامع بدوی و هم در جوامع پیشرفته‌تر برگزار می‌شود.
گر چه قرن‌هاست دیدگاه ما از دین و علوم دچار تغییرات وسیعی شده ولی این اعتقاد که بعضی از ارواح بعد از مرگ روی زمین باقی می‌مانند هنوز به قوت خودش باقی است.
زاک با بررسی آنچه که پس از مرگ اتفاق می‌افتد و اینکه آیا ما می‌توانیم پس از مرگ زندگی کنیم یا خیر، به اصلی‌ترین پرسش هستی‌گرایانه بشر می‌پردازد.
در غرب هنوز اعتقاد به ارواح وجود دارد و جشنواره‌های متعددی در این خصوص برگزار می‌شود ـ اگر چه هیچ کدام غنای لازم را ندارد و از اهداف اولیه خود به دور افتاده است. در جاهای دیگر باورهای سنتی همچنان در این مورد قوی است و بخشی از دین، اسطوره و آیین آنها را می‌سازد.
پرستش اجداد
در بعضی از فرهنگ‌ها، اجداد یا اقوام فوت‌شده مانند مقدسات پرستش می‌شوند: پرستش اجداد جزوی از اعتقادات مربوط به عالم ارواح است که مخصوصاً در قبایل آفریقا، آسیا، آمریکا و استرالیا یافت می‌شود.
آنها اجداد را خدا نمی‌دانند ولی معتقدند ارواح آنها بسیار قدرتمند هستند و اگر مدام خوشنود نشوند می‌توانند ویرانی و دردسر زیادی ایجاد کنند.
بعضی‌ها هم معتقدند تهیه آب و غذا برای مردگان موجب می‌شود که این ارواح نیک‌بختی را برای آنها بیاورند و شیاطین را از آنها دور کنند.
داستان های حماسی، سنت های باستانی و مردم فوق العاده.
رسوم آیینی نور جدیدی بر روی جذاب ترین موجودات سیاره ما – انسان ها می تابد.
در هر فرهنگ، آیین های ما نشان می دهد که چه چیزی دقیقا به معنای انسان بودن است. آنها به ما اجازه می دهند تا هویت خود را بیان کنیم، ما را بهم متصل و در مسیر زندگی هدایتمان کند .
این سری بصری خیره کننده از تکنیک های فیلمبرداری سینمایی استفاده می کند و تماشاچیان را در مراسم های باور نکردنی ای که توسط فرهنگ ها در سراسر جهان اتفاق می افتد ، از شهرهایی در ژاپن تا جنگل های گینه نو ، غرق می کند .
این مراسم های شگفت انگیز لحظاتی را نشان می دهد که ممکن است همه ی ما آن را تجربه کرده باشیم ، از لحظه تولد و مرگ تا ازدواج و مراسم تشییع جنازه .
در مقایسه با دنیای غرب، سایر قسمت‌های دنیا اعتقادات راسخ‌تر و گسترده‌تری در رابطه با ارواح دارند و ارزش و احترام خیلی بیشتری برای ارواح مردگان قایل هستند.
روح مردگان می‌تواند به صورت اشباح، حیوانات یا تولد دوباره (تناسخ) برگردد و یا این که انرژی خود را به صورت درخت، صخره و غیره در طبیعت متجلی می‌کنند.
حقوق قانونی در برابر ارواح
در گذشته، قوانین کشور ایسلند مواردی را برای حمایت در برابر ارواح منظور نموده بود. قربانیان مزاحمت‌های ارواح می‌توانستند ارواح را به دادگاه احضار کنند تا برای آنها حکم صادر شود.
اعتقاد به ارواح در تمدن‌های شرق دور
چین
در فرهنگ چین این باور وجود دارد که هر شخصی دارای دو روح است، یک روح خوب به نام شینو و یک روح بد به نام کویی.
اگر جسدی به طور صحیح دفن نشود، کویی سرگردان خواهد ماند.
کتابی باستانی که در دور افتاده‌ترین ناحیه‌ی جهان مخفی نگاه داشته شده٬ هزار و دویست سال قدمت دارد و ادعا می‌کند حاوی کلید زندگی بازپسین است.
«کتاب مردگان تبت» مستندی است که یکی از متون مقدس دنیای مذاهب را می‌کاود.
بر اساس اعتقاد بوداییان این کتاب راهنمایی برای مردگان است: نقشه‌ای از دنیای پس از مرگ که شامل مواجهه با خدایان، شیاطین، و والدین آینده‌ی فرد در لحظه‌ی تشکیل نطفه است.
در چین هم مانند هند و مصر، مردم هدایایی به ارواح اعطا می‌کنند تا از مزاحمت‌های آنها برای خانواده جلوگیری نمایند.
امروزه، این اعتقاد وجود دارد که بخشی از روح فرد مرده در یک لوح مخصوص حلول می‌کند.
این لوح‌ها در محل برگزاری مراسم نگهداری شده و با آنها مانند افراد زنده رفتار می‌شود.
هدف از این کار، مانند جوامع قبیله‌ای، اطمینان یافتن از این موضوع است که ارواح اجداد از خانواده و جامعه مراقبت می‌کنند.
ژاپن
شوجو، گروهی از ارواح ژاپنی هستند که به اعتقاد مردم در دریا رفت و آمد می‌کنند.
دریانوردان می‌گویند این ارواح آسیبی نمی‌رسانند و از هدایایی مثل ساکی خوشنود می‌شوند.
ولی در اقیانوس آرام روح غول‌آسا و سیاهی وجود دارد که چندان مهربان نیست.
هند
هندی‌ها معتقدند که چهار نوع روح در کشورشان وجود دارد: بوتا، پای‌ساچی، ویریکا و مومیای.
دیدن هر یک از این ارواح به معنی نزدیک بودن مرگ انسان است.
هندوها معبدهایی در سراسر کشور برپا کرده‌اند که در آنها به این ارواح و به رودرا، خدای خودشان هدایایی تقدیم کنند.
از مردان دانا نیز برای دفع ارواح شرورکمک می‌گیرند.
روح معروفی به نام دجین یا جن نیز وجود دارد که روح شخص مرده‌ای نیست و به خاطر شیطنت‌ها و شوخی‌هایش معروف است (اغلب به دستور صاحبش).
می‌گویند این ارواح از آتش خلق می‌شوند یا جادوگران ماهر آنها را به وجود می‌آورند.
بومیان آمریکا
زندگی سنتی بومیان آمریکا با اعتقادات و رسوماتی آمیخته است که بر مبنای پذیرش این دیدگاه است که جهان به وسیله موجودات و نیروهای ماوراءالطبیعه کنترل می‌شود و انسان‌ها شرکای کوچک آنها هستند.
همه فرهنگ‌ها به ارواح و این مسئله که آنها در اشیاء حلول می‌کنند (سنگ‌ها، درختان، زمین‌های با شکل غیر معمول, منابع آب و صاعقه) اعتقاد دارند.
بعلاوه معتقد به وجود یک خالق قدرتمند و بزرگ هستند.
ارواح بد طینت
در بیشتر قبایل، ارواح خوب و شریر مهم‌ترین موجودات ماوراءالطبیعه به حساب می‌آیند که قادرند بر جنبه‌های مختلف زندگی و تلاش‌های انسان‌ها اثر بگذارند.
این ارواح ممکن است در غارها، جنگل‌ها، دره‌ها، کوه‌ها، حیوانات یا حتی انسان‌ها سکونت داشته باشند.
یک فرد بومی برای کسب موفقیت در زندگی باید توازنی دائمی بین نیروهای ارواح و نیازهای خود برقرار کند.
حضور ارواح شرور ایجاد این توازن را مشکل‌تر می‌کند.
روح مردگان (اشباح)، اغلب جزء بدطینت‌ترین ارواح محسوب می‌شوند.
مانا
در اغلب فرهنگ‌های بومیان آمریکا اعتقاد به یک قدرت ماوراءالطبیعه گسترده به نام مانا وجود دارد.
برای تماس با این قدرت از جشن، مکاشفه, ریاضت، قطع اندام، حالت خلسه ناشی از موارد مخدر، رؤیا و دارو استفاده می‌شود.
بیشتر بومی‌ها معتقدند بسیاری از اشیاء و حیوانات دارای این قدرت هستند و اگر انسان‌ها به آنها تجاوز کنند ممکن است عواقبی چون جوش‌های بدن، ناخوشی، حوادث ناگوار، قاعدگی‌های پر درد, بدشانسی و یا حتی مرگ به دنبال داشته باشد.
شمن ها
بیشتر بومیان آمریکا برای مواجهه با حوادث غیر قابل‌پیش‌بینی زندگی به روش‌های ماوراءالطبیعه روی می‌آورند و معمولاً برای درمان با رهبران مذهبی به نام شمن مشاوره می‌کنند.
آنها معمولاً با کمک افرادی که با ارواح در تماس هستند و با ماساژ، رقص، آواز، دود کردن تنباکو یا استفاده از مواد مخدر سعی می‌کنند علت بیماری را که معمولاً در نتیجه از دست دادن روحیه یا مزاحمت اشیاء خارجی است بیابند.
در طی تاریخ رهبران روحانی که «شَمَن» نام دارند، مردمان خود را شفا داده، از آنها محافظت کرده و آنها را راهنمایی کرده‌اند.
اما آیا صرفاً مراسم پیچیده‌ای را برگزار می‌کنند؟
یا آیین‌های آنها جنبه دیگری هم دارد؟
مراسم پس از مرگ
در بعضی فرهنگ‌ها با مردن فرد، دارایی‌های او به دیگران داده شده یا نابود می‌شود،
نام او فراموش شده و دیگر کوچکترین اشاره‌ای هم به او نمی‌شود.
بر عکس در آمریکای میانی و بعضی از نواحی نزدیک به آن، مراسمی به منظور حفظ رابطه با روح فرد مرده که اکنون قدرتمند شده است، برگزار می‌شود.
اگر چه اغلب باورهای فوق کمرنگ شده ولی هنوز هم بخشی از فرهنگ آمریکائی‌های بومی را شکل می‌دهد.
بیماری ارواح
در بسیاری از جوامع قبیله‌ای سراسر دنیا این باور وجود دارد که روح شخص مرده تا چند روز در نزدیکی جسد باقی می‌ماند.
طی این مدت، این روح برای زندگان خیلی خطرناک است و می‌تواند موجب بیماری یا مرگ شود. مخصوصاً بچه‌ها بیشتر در معرض «بیماری روح» قرار می‌گیرند، چون روحشان ضعیف‌تر است.
سرخپوستان بریتیش کلمبیا در کانادا، گاهی قیافه بچه‌ها را تغییر می‌دهند تا ارواح فکر کنند آنها بزرگ‌تر هستند.
بومیان استرالیا
در سنت‌های دینی مردم بومی استرالیا، انسان‌ها جزئی از طبیعت به حساب می‌آمدند و ارتباط نزدیکی با سایر موجودات زنده داشتند.
گفته می‌شود این رابطه از دوره‌ای آغاز شد که ارواح افسانه‌ای به زمین شکل دادند و زندگی را در آن برقرار ساختند.
این موجودات همیشه به شکل روح بوده و آثار ملموسی از وجود خود را در زمین‌هایی با اشکالی متعالی که مقدس تلقی می‌شد به جای گذاشته بودند.
مراسم مذهبی که به ریاست مردان ولی با شرکت همه افراد برگزار می‌شد، نفوذ زیادی در زندگی سنتی بومیان داشت.
مراسمی چون رسم مفصل دفن مردگان وسیله‌ای برای تجدید روابط شرکت‌کنندگان با این ارواح افسانه‌ای و ادامه جریانی که سرچشمه حیات بود, به شمار می‌آمد.
لس استرود به سریلانکا سفر کرده تا برای بقا در کنار مردانی تلاش کند که به باور پیشینیان نیمه انسان – نیمه شیطان بوده و برای بیرون راندن ارواح پلید و شیطانی (در مراسمی مذهبی که به ندرت دیده شده) می‌رقصند.
